Hoe mijn lichaam en ik in 68 dagen dramatisch veranderden.
Exact 68 dagen geleden begon ik enthousiast en mentaal goed voorbereid met mijn ‘Vijftig en Fit’-avontuur: een traject om, als ik straks op 10 maart vijftig word, gezonder en energieker te zijn dan ik misschien wel ooit geweest ben.
Ambitieus? Absoluut. Maar ook haalbaar, zo zul je snel genoeg zien.
Alhoewel ik me de laatste jaren mentaal krachtiger en frisser dan ooit voel, bleef m’n lichaam behoorlijk achter.
En dat voelde niet goed.
Een nogal laconiek leefpatroon met enorm veel zitten, random eten (vooral gewoon waar ik zin in had en dat zo veel en vaak mogelijk) en nauwelijks bewegen, had ervoor gezorgd dat ik aan het dichtslibben was.
Het gevolg?
Een pens, manboobs, maar vooral een voelbare laag van ongezond spek.
Voelde niet goed. Voelde niet mij.
Een nieuwe instelling.
Ik besloot mijn lichaam in lijn te brengen met mijn geest, en dat betekende dat ik op een andere manier ging kijken naar gezondheid, afvallen en toch (spiertechnisch) groeien.
Een écht heel andere, vriendelijker zienswijze.
Ik deed het niet zoals ik het al die jaren ervoor heb gedaan (‘Als ik eenmaal die sixpack heb mag ik éindelijk van mezelf houden’, ‘Je moet je schamen voor hoe je eruit ziet loser, tijd om jezelf flink te straffen!’), maar precies andersom.
Dus niet omdat ik mijn lichaam haatte zoals het was, maar juist vanuit líefde voor mezelf en mijn lijf. Een respectvol experiment.
Júist om alles uit het leven te halen, een leven dat zonder flauwekul elke dag bijzonderder en rijker wordt.
Ik wilde deze prachtige en unieke tempel, die me door 27 jaar verslaving heeft geholpen, eren met respect. Er goed voor zorgen. En dat is wat ik nu doe.
In een notendop?
Ik heb mijn voedingspatroon drastisch omgegooid (daar kom ik later nog een keer uitgebreider op terug, maar ik eet in elk geval niet weinig!), sport 3 x per week bij Arie Boomsma’s Vondelgym (deels met personal trainer Bryan Wolters) en ros ook nog 2 à 3 keer per week thuis m’n crosstrainer af.
Ja, sure, het vraagt absoluut behoorlijk wat discipline en toewijding en bloed/zweet/tranen en doorzettingsvermogen en het overwinnen van een heleboel momenten van totale saaiheid en absolute tegenzin.
Natuurlijk.
Echt stevig veranderen is niet iets wat je op een regenachtige zaterdagmiddag doet, tussen twee Netflixsessies in.
Alleen zie ik dat niet als dingen die het per se lastig of ondoenlijk maken, maar meer als mogelijkheden om mezelf mentaal nog meer te sterken, en heel vaak te ontdekken wat ik in huis heb.
De strijd tegen al die demotiverende factoren die de meeste mensen laat afhaken, maakt alles voor mij juist waanzinnig de moeite waard.
Elke dag weer loop ik tegen allerlei kleine en grote grenzen aan, en ik laat me er letterlijk nooit door weerhouden.
Bring it!
Dat het regent en ik morgen ook wel weer naar de gym kan gaan.
Dat op de crosstrainer staan saai is en vijf minuten wel genoeg.
Dat ik M&M’s wil, en frikandellen, en gevulde koeken, en dat ik er best een paar mag. ‘Mag best’, denk je dan. (En de ondersteunende argumenten laten niet lang op zich wachten.)
Dat ik me helemaal niet zo in het zweet hoef te werken, zolang ik dat extra spek maar gewoon accepteer.
En al die dingen zijn op zich ook niet erg, en natuurlijk is ieder mens mooi zoals hij of zij is en dat soort dingen, maar een fit lijf is nu eenmaal iets waar je over het algemeenlang profijt van hebt. En het ingaan op al die vriendelijke suggesties en kanttekeningen, betekent meestal het begin van het einde.
Een duivelse cyclus die steevast ontaardt in afhaken en stoppen en balen.
En daar trap ik simpelweg niet meer in.
De winst die ik hiermee boek betaalt zich in letterlijk elk facet van mijn leven meer dan royaal uit.
Het zorgt voor meer energie, meer geduld, meer zelfvertrouwen, meer creativiteit, meer ideeën, meer rust en eigenlijk in zijn algemeenheid…
… meer leven.
Resultaat tot nu toe.
Het resultaat van die 68 dagen op een nieuw en inmiddels ingesleten regime?
Ik ben meer dan 5 kilo kwijt (van 86 naar 80,3 vanmorgen), en dat is eigenlijk vooral interessant omdat het om puur VET gaat. Blegh. Tegelijkertijd ben ik duidelijk gespierder geworden.
Algemeen: ik ben sterker, mijn lichaamshouding is enorm verbeterd, ik slaap super goed en sta fit op, kleding zit een stuk lekkerder, er zit geen buik meer in de weg en ik voel een algehele lichtheid in letterlijk álles wat ik doe.
Het mentale effect is minstens zo opzienbarend, inclusief algehele scherpte en geduld, bij alles wat ik doe.
68 dagen heel bewust en respectvol omgaan met mijn lijf heeft me in ieder opzicht een weergaloze boost gegeven. Oh, en ik heb nog 50 dagen te gaan tot mijn vijftigste verjaardag, dus dat belooft wat :)
Even voor de duidelijk- en eerlijkheid: er zit absoluut ook een ijdele component aan dit proces. Ik heb simpelweg nooit kunnen wennen aan een uitzakkend lichaam, en ik vond het ook gewoon niet aantrekkelijk. Dat ik er gezonder en strakker uitzie, is zonder twijfel een enorm pluspunt.
Kleding past beter, er trilt en schudt niet steeds van alles aan mijn lijf, en dat geeft me een goed gevoel, bóvenop het goede mentale gevoel dat ik al had.
Dat is het mooie van dit proces: ik doe het serieus niet wegens peer pressure, omdat ik mezelf haat, of vanwege een andere negatieve insteek.
Nope.
Goed voor mezelf zorgen (zéker nu ik ouder word) is wat ik belangrijk vind, en het geeft me veel en veel meer motivatie dan het voorgaande idee dat ik niet goed genoeg was, en dus moest veranderen.
Het is een beloning, geen straf.
Ik wil gewoon graag nog heel lang heel fit mee.
‘Waarom doe je dit, zo openbaar?’
Toen ik vrijuit begon te praten over mijn depressies en verslaving, volgden er nogal wisselende reacties. Veel mensen vonden het moedig en prettig, maar er waren er ook die het exhibitionistisch vonden, aandachttrekkerij, etcetera.
Dus voor die sceptici: ‘Waarom doe ik dit eigenlijk, zo in mijn onderbroek pontificaal op internet gaan staan?’
Het antwoord is heel simpel: om te motiveren en te inspireren, om te laten zien dat we heel veel meer zijn dan de beperkende shit die we over onszelf denken.
Om aan te tonen en van de daken te schreeuwen dat we in staat zijn heftige periodes te overleven en er sterker uit te komen, dat een verslaving je niet voorgoed hoeft te ketenen, en dat een depressie je niet voor altijd beschadigd.
Dat je je niet hoeft te schamen voor de verwarring van je menselijkheid, en dat je voluit mag leven en dromen.
Ik wil laten zien wat er kan, als je niet langer meer gelooft dat het níet kan.
En bovendien: als iedereen zich altijd maar houdt aan wat een paar grote monden voor onmogelijk en ongewenst houden, verandert er nooit iets.
Fuck de haters.
Kan jij dit ook?
Voor mensen die zich nu afvragen of ze dit ook kunnen: ja, absoluut!
Maar wíl je het ook?
Het betekent dat je je bekende smoesjes moet gaan onderzoeken, je excuses onder de loep nemen, je doorzettingsvermogen testen.
Het betekent dat je hard en consequent moet werken, en beter plannen.
Het betekent dat je niet meer allerlei meuk naar binnen kan gooien (wat overigens niet helemáál waar is: zondag ga ik helemaal loos…)
Maar het betekent vooral dat je ten diepste moet inzien dat een gezond en sterk lijf je leven een extra dimensie geeft, die veel dieper gaat dan de uiterlijke kant.
Als je denkt dat je hulp nodig hebt bij het anders naar jezelf kijken, en het vinden van de inspiratie en motivatie, dan kan ik je wellicht helpen.
Dus… ben je toe aan een nieuwe weg, een frisse draai of een totaal andere kijk op dat wat voor je gevoel muurvast zit? Ben je helemaal klaar met de manier waarop je leven zich ontwikkelt? Ga je gebukt onder een of meer gewoontes die meer en meer je gedrag en welzijn beïnvloeden?
Of wil je weten hoe je weer naar jezélf kunt leren luisteren, zodat je weet wat bij je past en je gelukkig maakt?
Mail me dan voor een afspraak. Da’s best gezond.
.
