Je bent helemaal oké.
Je bent niet ziek.
Je bent niet gek.
Je bent niet stuk.
Je bent niet fout.
Je bent niet te min.
Je bent niet scheef.
Je bent niet waardeloos.
Je bent niet belachelijk.
Je bent niet raar.
Je bent niet inferieur.
Je bent niet sneu.
Je bent niet half.
Je bent niet gebroken.
Je bent niet onbelangrijk.
Je bent niet minder.
Je bent niet weird.
Je bent niet incompleet.
Je bent niet slecht.
Je bent niet achterlijk.
Je bent niet afgeschreven.
Je bent niet overbodig.
En je bent zélfs niet depressief, of verslaafd, angstig, bipolair, psychotisch.
Je bent hooguit in de war.
Je bent vergeten wie je bent.
Wie je écht bent.
Wanneer je niet in beslag wordt genomen door wat je dénkt dat je bent, als je niet gegrepen en gesmoord lijkt te worden door je ervaringen.
Je bent wat er overblijft als het verhaal over jou zwijgt.
Als je niet zoveel moet en hoeft en hoort te doen, en als je even geen rondjes achter jezelf aanloopt, met een zweep.
Als alles even stilvalt.
Als je bent.
Gewoon, bent.
Hier, nu.
Want wat je bent is helemaal oké.
Je was het alleen vergeten.
(Zijn er thema’s in je leven die je belemmeren? Heb je het idee dat je niets waard bent, dat er veel meer in zit dan je eruit haalt, of twijfel je aan hoe je verder moet? Misschien kan ik je helpen. Kijk op www.marnix.nl.)
.
